Raz do roku, odbywa się liczenie wiernych na wszystkich Mszach Św. W tym roku było to w niedzielę, 16.10.2011 r. Wtedy, na wszystkich Mszach Św. było 2.214 wiernych, a do Komunii Św. przystąpiło 681 Parafian. Parafia liczy około 6.000 wiernych (wg Urzędu Skarbowego to 7.988 i od tylu mieszkańców musimy odprowadzać podatek ryczałtowy, który wynosi rocznie 6.192zł). Po kolędzie przyjmuje nas średnio ok. 61%, a zwykle do kościoła systematycznie chodziło ok. 40% Parafian. Komunii Św. w 2011 r. udzieliliśmy 91.240. Można na to popatrzeć jak na suche liczby, ale za tymi liczbami kryją się ludzie, ich stan wiary i zaufania Bogu, jak również kondycja moralna naszych Parafian.
Parafianie to wspólnota chrześcijan, którzy gromadzą się na wspólnej Eucharystii, i dla których Msza Św. jest kulminacyjnym i centralnym wydarzeniem każdego tygodnia. Msza Św. przeżywana w parafialnym kościele jest uobecnieniem Ofiary męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa. W czasie Mszy Św. historia cofa się niejako o dwa tysiące lat, a my stoimy pod krzyżem razem z Matką Bożą, umiłowanym uczniem Św. Janem, Marią Magdaleną, Marią, żoną Kleofasa. Ale trzeba też pamiętać, że pod krzyżem stali i ci, którzy Jezusa ukrzyżowali i szydzili z Niego. Siedzieli pod nim żołnierze grający kośćmi o Jego suknię. Byli gapie, obojętni i przeklinający Go i ci, o których Ewangelia mówi, że przechodzili, nawet nie zatrzymując się (por. Mk 15,29). Uczestnikami, świadkami lub przygodnymi gapiami przy złożeniu tej jedynej w historii ludzkości Ofiary Syna Bożego Jezusa Chrystusa byli kiedyś różni ludzie i to samo powtarza się dziś.
Liturgia parafialna, zwłaszcza niedzielna, jest źródłem i szczytem wszelkiej działalności i pobożności Kościoła, ale w niej się nie wyczerpuje. Są jeszcze inne zadania parafialne jak: katecheza dzieci, młodzieży i dorosłych, która ma pomóc w pogłębianiu znajomości wiary; jest wspólna modlitwa, praca charytatywna świadczona potrzebującym, cierpiącym, chorym i bezrobotnym. Jest wreszcie szerokie pole dla działalności różnych grup parafialnych zarówno wśród dzieci, młodzieży, jak i starszych.
W naszej parafii jest wielka grupa osób, która Kościół kocha jak własny dom i czuje się w nim jak w domu, angażując się i często podejmując heroiczne wysiłki. Na końcu roku, chciałbym szczególnie tym osobom podziękować.
Składam serdeczne Bóg zapłać moim współpracownikom: Księżom wikarym: Marcinowi i Tomaszowi, nadzwyczajnym Szafarzom: Panu Zygmuntowi Kowalikowi i Panu Andrzejowi Bąkowi, Siostrom zakonnym, których grono powiększyło się o s. Donwinę i s. Sławomirę, pracownikom świeckim pracującym w kościele, na cmentarzu i na plebanii – za Wasz trud i serce do naszej świątyni i do całej wspólnoty parafialnej. Dziękuję Paniom gospodyniom: Barbarze i mojej mamie, Pani Urszuli, Pani Marioli, Paniom: Zofii Niziołek i Urszuli Grecz troszczącym się o piękno i czystość naszego kościoła, naszym organistom: Panu Marcinowi Walisko, Pawłowi Biegieszowi, Marcinowi Markefce i Tomaszowi Binkowi, Panu Jackowi Siemkowi za upiększanie naszych uroczystości grą na skrzypcach oraz Panom podejmującym przeróżne prace przy kościele: Władysławowi Dudkowi, Krzysztofowi Wadelskiemu, Pawłowi Papiorkowi, Dariuszowi Dudkowi oraz Józefowi Kukusiowi – naszemu kościelnemu.
Chciałbym podziękować także Pani Monice Wójcik, Państwu Kubiak, Panu Wiesławowi Wójcikowi oraz Panu Markowi Klementowskiemu za wielkie serce i cichą pracę na rzecz naszej wspólnoty parafialnej.
Przede wszystkim jednak dziękuję wszystkim wspólnotom parafialnym za Wasze zaangażowanie i serce na różnych płaszczyznach działania naszego wspólnego domu. Dziękuję: Parafialnej Radzie Duszpasterskiej, Ministrantom, Dzieciom Maryi, scholi liturgicznej, harcerzom, górnikom, dziecięcej grupie teatralnej, młodzieżowej grupie teatralnej, chórowi parafialnemu, Caritasowi, Wspólnocie Żywego Różańca, Apostolstwu Dobrej Śmierci, Czcicielom Miłosierdzia Bożego, Oazie młodzieżowej, osobom, które uczestniczą w kręgu biblijnym, w spotkaniach dla małżeństw, spotkaniach Klubu Seniora oraz w kursie gitarowym. Dziękuję wszystkim, dla których parafia Świętego Krzyża jest DOMEM – miejscem życia, pracy, uświęcania się, poprzez spotkania w Chrystusie i z Chrystusem we wspólnocie braci i sióstr. Tylko ze względu na Chrystusa jesteśmy tutaj razem. Dziękuję Wam za Wasze świadectwo wiary i miłości dla Jezusa. Dziękuję za Waszą bliskość, współodpowiedzialność, za bycie „solą ziemi” i „światłem świata”.